DOLPH KESSLER (Amsterdam, 1950) studeerde stedenbouwkunde in Delft. Hij woont sinds 1976 in Friesland. Hij was planoloog, wethouder van Leeuwarden. Sinds 2006 is hij documentair fotograaf. Van 2003 – 2006 volgde hij de Foto Academie Amsterdam.
Behalve als fotograaf van de “condition humaine” (de moderne mens in de hedendaagse samenleving) is hij landschapsfotograaf en gefascineerd door de betekenissen die aan het landschap en de natuur gegeven worden.
Hij presenteert zijn werk bij voorkeur in fotoboeken. In opdracht van derden verschenen meerdere fotoboeken, zoals “Palingvissers en Palingrokers” (2007) en “Sjoch dizze sted” (2012). Bij uitgever d’ Jonge Hond verscheen eind 2009 het fotoboek “Art Fairs”. Met een selectie van foto’s uit dit boek won hij in Nederland de eerste prijs in de categorie cultuur en entertainment bij de Zilveren Camera 2009.
De meeste van zijn fotoboeken worden in eigen beheer via Mauritsheech Publishers uitgebracht. Dat betreft onder meer fotoboeken met betrekking tot langlopende projecten, zoals “De Noordzee rond” (2012), Art Fairs Revisted (2013), Lviv, stad van paradoxen” (2014), Friesland, het kleinste land op aarde (2017), en Keep Greenland a secret (2020 / 2022).

Op de tentoonstelling in Beetsterzwaag laat hij drie foto’s zien uit het boek The Wave, crossing the Atlantic (2017). Deze foto’s zijn gemaakt tijdens twee lange zeereizen over de Atlantische Oceaan aan boord van een kleinschalig expeditieschip.
De eerste zeereis (2006) ging van de stad Usuaha op de zuidpunt van Argentinie via Kaap Hoorn en eilanden als de Falklands, South Georgie, Bouvet, Tristan da Cunha, Ascensions, naar de Caap Verdische eilanden. De tweede zeereis (2011) ging van Vlissingen naar Spitsbergen, via een paar Schotse eilanden en het eiland Jan Maayen.

De Atlantische Oceaan is een onvoorstelbare hoeveelheid water, met een gemiddelde diepte van 4000 meter. Wij zien het wateroppervlak maar hebben geen weet van de enorme bergketens, valleien en het dierlijk leven, aanwezig in de diepte van de oceaan. Als abstractie is ze een vrijwel onveranderlijk gegeven. Alleen de oppervlakte kennen we enigszins en daar rollen de golven, al miljoenen jarenlang, hun eigen ritme, elke minuut, elke seconde weer in een ander, volstrekt uniek patroon. Eenmalige oneindigheid. Deze foto’s van Dolph Kessler zijn tijdloze moment opnames (snapshots of time) van deze fascinerende realiteit. Zo zag de oceaan er vroeger uit, zo ziet zij er nu uit en zo zal zij er altijd uitzien.